W drodze 2024, nr 03 (607)

Przez cały Wielki Post odmówię sobie wszelkich słodyczy. Udowodnię Pan Bogu, że jestem twardy i potrafię. Nie spojrzę na kawę i na alkohol. A kiedy przyjdzie Wielkanoc, będę mógł odtrąbić, że mi się udało. Wytrzymałem! Tylko czy w Wielkim Poście naprawdę o to chodzi? Czy to czas robienia zakładów z Panem Bogiem? Czy przypadkiem nie zapominamy o tym, że te czterdzieści dni to ma być przede wszystkim czas naszego nawrócenia, zmiany myślenia, prostowania naszych relacji z innymi? Także z Panem Bogiem. O tym między innymi piszemy w marcowym numerze miesięcznika „W drodze”. Zachęcam gorąco do lektury. 

Co cię boli?

Nim przejdę do polecenia tekstów związanych w Wielkim Postem, najpierw kilka słów o bólu, który dotyka każdego z nas. Boli nas co jakiś czas głowa, bolą plecy, boli ząb – bierzemy tabletkę i przechodzi. Aż do następnego razu. Dla niektórych jednak ból stał się codziennością: nic nie pomaga, nie mogą z bólu wytrzymać, marzą o jednym dniu bez bólu. O tym, czy jest to możliwe, i o tym, jak szukać ratunku, gdy boli, opowiada Michalinie Kaczmarkiewicz dr Jarosław Woroń i stanowczo rozprawia się ze słynnym stwierdzeniem, że cierpienie uszlachetnia. „Nie, nie, nie. Cierpienie nie uszlachetnia! Powiedzenie niektó­rych księży, że Pan Jezus na krzyżu nie brał morfiny, to jest największe przekłamanie, jakie sobie można wyobrazić. No, nie brał i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. Ból nie zbawia. Ale są tacy, którzy uważają, że im bardziej pacjent się wije w bólu, tym bardziej to uszlachetnia”. Te słowa doskonale korespondują z tym, o czym pisze dominikanin Michał Paluch OP. Główna myśl jego tekstu jest taka: Jezus nas zbawił nie dlatego, że cierpiał, ale dlatego cierpiał i nas zbawił, ponieważ nas kochał. Co o cierpieniu mówi teologia? Polecam tekst zatytułowany Nie uszlachetnia.

O cierpieniu i o tym, jaki stosunek do cierpienia przez wieki miał Kościół, dlaczego promował biczowanie i stosowanie dotkliwych praktyk pokutnych jako przejawów miłości do Boga, opowiada nasz stały, dobrze znanym czytelnikom felietonista dominikanin Paweł Krupa OP. Czy trzeba cierpieć, żeby być uczniem Chrystusa? I czy właśnie na tym polega branie na co dzień swojego krzyża? O tym w rozmowie Podziwiajmy, nie naśladujmy, którą przeprowadził z ojcem Krupą OP Tomasz Maćkowiak.

Wielki Post, Wielka Noc

Wielki Post już się rozpędza. Uczestniczymy w nabożeństwach drogi krzyżowej, śpiewamy Gorzkie żale, szykujemy się na rekolekcje – chcemy, żeby te czterdzieści dni nas przemieniło, żebyśmy byli inni, lepsi. Tylko że Wielki Post mija, a my wciąż jesteśmy tacy sami… Czy powinniśmy czuć się tym rozczarowani? A może niewłaściwie rozłożyliśmy akcenty, może bardzo chcieliśmy udowodnić coś sobie, a nie się nawrócić. O co tak naprawdę chodzi w Wielkim Poście – o tym pisze ks. Andrzej Draguła w tekście Mściwy Bóg i duch pokuty. A arcybiskup Adrian Galbas SAC opowiada redaktorowi naczelnemu miesięcznika Romanowi Bieleckiemu OP o wielkopostnych postanowieniach i upodabnianiu się do Chrystusa. „Jeżeli mały Jasiu postanawia w Wiel­kim Poście nie jeść cukierków, to w porządku, ale jeżeli to samo postanawia dorosły Jan, to być może warto przemyśleć, czy aby na pewno nie ma innych obszarów, w których powinien bardziej nad sobą popracować” – mówi arcybiskup i zachęca, by Wielki Post był czasem przyglądania się sobie i upodabnianiem się do Chrystusa.

Dział wielkopostnych tekstów zamyka rozważanie Tomasza Grabowskiego OP o Triduum Paschalnym. Jeśli chcecie się dobrze przygotować do tych trzech najważniejszych dni, to koniecznie zajrzyjcie do tekstu Czwartek, piątek, sobota.

Odnaleźć sens

Śmierć bliskiej osoby zawsze boli. Śmierć bliskiej osoby, która popełniła samobójstwo boli w sposób szczególny. Niejednokrotnie rodzi poczucie winy, że czegoś na czas nie zobaczyliśmy, że w porę nie pospieszyliśmy z pomocą, że coś zaniedbaliśmy. Jak towarzyszyć w żałobie tym, którzy stracili najbliższą osobę – dziecko, współmałżonka, rodzica – w wyniku samobójczej śmierci, o tym pisze Małgorzata Terlikowska w tekście zatytułowanym Po prostu bądź.

A lęk o to, czy ci, którzy popełnili samobójstwo, będą zbawieni, stara się ukoić jezuita Wacław Oszajca SJ. Jego mądre i poruszające słowa z pewnością pomogą tym, którzy doświadczyli takich myśli i którzy zadawali sobie pytanie o życie wieczne. A co ma do tego wszystkiego Judasz? – przeczytajcie koniecznie tekst Obym się nie narodził.

Kiedy się modlisz

Tych wszystkich, którzy mówią, że nie mogą się skupić na modlitwie, bo ciągle myślą o czymś innym, zachęcam do przeczytania tekstu Krzysztofa Pałysa OP Nie jesteś swoimi myślami. Ale ojciec Krzysztof pisze nie tylko o modlitwie. To również tekst o tym, jak zatruwamy sobie życie złymi myślami, jak pozwalamy, by nad nami panowały, jak dopuszczamy je do siebie. „Są rozmowy, po których człowiek gaśnie i powoli zabija swoją wiarę. Narzekanie, krytykanctwo, polowanie na zło, pielęgnowanie w sobie krzywd odbierają siły, wysysają radość, zabierając ufność w Bożą opatrzność”. Te słowa to doskonały punkt wyjścia do wielkopostnego zastanowienia się nad sobą: Jacy jesteśmy i czy na pewno tacy chcemy być?

Rozmowa w drodze

Na zakończenie pragnę polecić rozmowę, którą przeprowadziłam z naszym znanym i lubianym autorem, filozofem Dariuszem Dumą. Rozmawialiśmy… o szczęściu. Bo przecież każdy z nas chce być szczęśliwy, tylko bardzo różnie to szczęście rozumiemy. Co gorsza, czasem tak za nim gonimy i tak na nie czekamy, że nie zauważamy, iż ono już jest. Dariusz Duma mówi, że jest szczęśliwym człowiekiem. To nie jest częste wyznanie. Jakie ma powody, żeby tak mówić? – po prostu przeczytajcie.

Jeszcze więcej do czytania…

Jak co miesiąc polecam felietony, recenzje i rozważania do czytań niedzielnych, czyli Dominikanie na niedziele – wiem, że niektórzy z Was właśnie od nich zaczynają lekturę miesięcznika.

I życzę wszystkim owocnego Wielkiego Postu. Może lektura miesięcznika pomoże wam dobrze przygotować się do świąt.
Katarzyna Kolska