Przepowiednie Dla Polski. Przyszłe Losy Rzeczpospolitej I Upadek Jej Wrogów

Nikt nie wie, jak wyglądała. Nie znamy jej personaliów. Wizje spisała pod pseudonimem
Podlasianka. Jedyną osobą, która znała tożsamość wizjonerki, był ojciec Józef Prus — prowincjał
zakonu Karmelitów Bosych w Polsce. Przez lata prowadził ją duchowo i wspierał, zwłaszcza
kiedy jej kandydatura do stanu zakonnego była odrzucana przez kolejne klasztory. Być może na
przeszkodzie stawały jej wizje i przepowiednie. Pierwszych wizji niedoszła zakonnica doznała w
latach 20., gdy była młodą dziewczyną. Potem wielokrotnie spotykała się z Jezusem, Matką Bożą
i różnymi świętymi.

„Skoro wszystko to zostało mi ukazane w widzeniach — począwszy od zamachu stanu marszałka
Piłsudskiego, do ostatniej wojny i prześladowań hitlerowskich w Polsce — spełniło się wiernie, to
nie mogę reszty niespełnionych jeszcze objawień uważać za halucynacje i urojenia” — napisała
pod koniec lat 40. XX w.

Według wizjonerki Polska została wezwana do wielkiej misji i dlatego powinna stać się wzorem
dla innych narodów. W nagrodę Polskę ma czekać tryumf — kiedy po wielkiej zawierusze
dziejowej będą powstawały na naszym kontynencie Stany Zjednoczone Europy, ich stolicą ma
się stać Warszawa — jako jedno z najważniejszych centrów odrodzonego świata, obok Tokio i
Paryża. „Spośród Słowian, Polsce jest dana rola przewodniczki Narodów. Jej przypadnie rola
ostatecznego nawrócenia Rosji.” — zapisała.

„W roku 1932, ujrzałam plastyczną mapę, ukazaną z lotu ptaka. Zarysy Morza Bałtyckiego i
Czarnego, charakterystyczna linia Wisły i łuk Karpat przywiodły mi na myśl Polskę, ale
niedowierzając oczom zapytałam zdumiona: „Cóż to za kraj ogromny?” Usłyszałam słowa Pana:
– „To Polska”. Gdy ze zdziwienia nie mogłam ochłonąć usłyszałam: – „Kiedyś będzie taka. Mam
wielkie zamiary względem was – Polaków. Oby tylko wasze grzechy tych zamiarów nie
udaremniły”.