Niebieska szuflada

Druga książka duetu – Moniki Białkowskiej oraz ks. Henryka Seweryniaka.
Ich pierwsza książka nosi tytuł Teologia przy rosole.

Opis zawartości:

Publikacja zawiera wiele rozmów dwojga znanych rozmówców, którzy w swojej kolejnej książce dopełniają wiedzę czytelników o Kościele i wierze, dostarczają informacji na temat Soboru, posłannictwa księży czy ekologii.

Autorzy stawiają pytania o wizję współczesnego, prawdziwego Kościoła, o jego autentyczność i powszechność, o jedność wśród wszystkich chrześcijan. Prowadzą żywe, wciągające dysputy na temat dogmatów i narosłych wokół nich wątpliwości. Dyskutują również na temat Jezusa w kontekście historycznym i w kontekście judaizmu. Nie pomijają tematów trudnych i kontrowersyjnych, jak na przykład kryzys w Kościele. Ta książka to ogromna dawka wiedzy okraszona błyskotliwością i dowcipem autorów, a także wieloma ich osobistymi, często zaskakującymi, przemyśleniami na tematy takie jak chociażby historia a współczesny Izrael czy starość w kontekście księży proboszczów.

Dlaczego warto kupić tę książkę?

· Druga z serii książek -wywiadów z ks. Henrykiem Seweryniakiem
· Pasjonujący rozmówcy, intrygujące tematy
· Prawie 60 wywiadów w formie ciekawych rozmów
· Ważne, aktualne i różnorodne tematy
· Dodatek specjalny z wybranymi myślami Ks. Henryka Seweryniaka
· Dwie rozmowy z dodatkowo zaproszonym gościem ks. Radosławem Zawadzkim, który przez 9 lat pracował w parafii w Peru:

* „O synodzie amazońskim nie wszystko”
* „Zupełnie inna ekologia”

Nota o autorach:

Monika Białkowska -  dziennikarka „Przewodnika Katolickiego”, doktor teologii fundamentalnej. Autorka książki „Nawet jeśli umrę w drodze. Twarzą w twarz z uchodźcami” i współautorka „Teologii przy rosole” (z ks. Henrykiem Seweryniakiem). Prowadzi internetowy program „Reportaż z wycinków świata”. Laureatka Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. Jana Chrapka w roku 2022.

Ks. Henryk Seweryniak – ur. 1951, prezbiter diecezji płockiej, profesor Akademii Mazowieckiej w Płocku i członek Rady naukowej dyscypliny nauki o polityce i administracji tej Uczelni; wykładowca teologii fundamentalnej, ekumenizmu, religiologii i literatury religijnej w WSD w Płocku; autor, współautor i redaktor 42 książek, m.in.: „Święty Kościół powszedni", „Tajemnica Jezusa”, „Medytacje z Herbertem”, „Prorok i błazen. Szkice z teologii narracji”, „Teologia fundamentalna” (t. 1-2), „Geografia wiary”, „Święte Oficjum a mariawici”, „Apologia i dziennikarstwo”, „Studia nad Pontificale Plocense I”; z red. M. Białkowską opublikował w 2019 r. „Teologię przy rosole”.

SPIS TREŚCI

Część 1. Przy fundamentach

1. Jak rozpoznać prawdziwy Kościół?
2. Kościół jest jeden
3. Kościół jest powszechny
4. Kościół jest apostolski
5. Kościół jest święty
6. Co to znaczy wierzyć w Kościół?

Część 2. Dogmaty i wątpliwości

7. Zmartwychwstanie, które zmieniło świat
8. Jak to z tą Wielkanocą było?
9. Dlaczego Jezus wystąpił tak późno?
10. Po co nam biskupi?
11. Po co nam KEP?
12. Czy musimy słuchać biskupa?

Część 3. Kościół w ciągłej zmianie

13. Czy Bóg chciał innych religii?
14. Kościół kontra świat
15. Co się ukrywa w kontekstach?
16. Skąd się wziął ten Sobór?
17. Sobór – lekcja nieodrobiona
18. Synod o Amazonii
19. Zupełnie inna ekologia
20. Nasz język wiary

Część 4. Kościół wobec kryzysów

21. Jezus z Talmudu
22. A jeśli Kościół umiera?
23. Opcja Benedykta
24. Dlaczego Kościół bije się w piersi?
25. O kryzysie powołań
26. Profanacje i prowokacje
27. Protestantyzacja Kościoła
28. Komu grozi schizma?
29. Teologia wyzwolenia
30. Czy jesteśmy antysemitami?

Część 4. Cnoty paschalne

31. Wielkoduszność
32. Czułość
33. Nieobojętność
34. Wdzięczność
35. Pielęgnowanie ogrodu
36. Starość

Część 5. Wokół modlitwy
37. O co zapytałbyś Jezusa
38. Skuteczna modlitwa
39 Płockie miłosierdzie
40. Różaniec
41. Dzwon
42. Urna i trumna

Część 7. Ludzie, książki i koty

43. Pontyfikał płocki
44. Jak się czyta starą księgę?
45. Czy istnieją książki zakazane?
46. Co ma kot do religii?
47. Misterium codzienności (Biskupin)
48. Poganin capax Dei (Biskupin)

Część 8. Ziemia Święta Nieoczywista

49. Nazaret
50. Seforis
51. Betsaida
52. Dom Piotra
53. Betlejem Dawida
54. Elona
55. Wieczernik
56. Izrael współczesny

Dodatek specjalny: Myśli ks. Henryka Seweryniaka  

Fragment książki:

Kościół jest jeden

Monika Białkowska: Wyczytałam niedawno taką historię. Oto pewien człowiek – który podpisał się imieniem i nazwiskiem, to nie jest jakaś opowieść zmyślona – opowiada, że przyjechał do Polski na uroczystość Pierwszej Komunii swojej siostrzenicy.

„Tydzień przed tą uroczystością napisałem e-mail do proboszcza, by go pozdrowić i powiadomić o tym, że jestem duchownym anglikańskim i będę w jego kościele na tej uroczystości. Nie odpisał. Przed samą mszą podszedłem do niego pod ołtarz ubrany w garnitur i koloratkę. Całkowicie mnie zignorował i odszedł ode mnie bez słowa. Jednym z czytań w czasie tej mszy był Pierwszy List św. Jana: „Kto nie miłuje, nie zna Boga”.
My tu mamy rozmawiać o tym, że Kościół jest „jeden”. I wiem, co to znaczy, wiem, że nie można tego rozumieć jako odwracania się do innych plecami czy jakiejś własnej, pysznej wyjątkowości – ale trochę mi ręce czasem opadają. Bo takie myślenie, jak widać, wciąż ma się dobrze…

Ks. Henryk Seweryniak: Tymczasem podział uczniów Chrystusa to jest jedna z najboleśniejszych kwestii, z jaką mamy do czynienia w Kościele na przestrzeni wieków. I musimy pamiętać, że choć poszczególne społeczności odłączały się kolejno od pełnej wspólnoty, to nie działo się to bez winy ludzi z jednej i drugiej strony.

MB: Na pewno winni temu podziałowi nie są ci, którzy w XXI wieku urodzili się jako ewangelicy czy anglikanie. To jest ich wiara od zawsze, to jest wiara ich przodków, w tej wierze zostali ochrzczeni w imię Jezusa i w niej wychowani. I nie jest żadną naszą osobistą zasługą, że ochrzczeni zostaliśmy właśnie w Kościele rzymskokatolickim. Nie ma tu więc powodów ani do chluby, ani do wstydu. Jest świadomość podziału, która boleć musi wszystkich jednakowo.

HS: I wszystkich jednakowo dotyczy zadanie ekumenii, to znaczy poszukiwania czy odkrywania tej jedności, która jest, a której na zewnątrz nie widzimy i nie możemy przeżywać. Po pierwsze, trzeba we wszystkich chrześcijanach żyjących w innych wspólnotach widzieć naszych braci w Jezusie. Nikomu z nich nie wolno odmawiać prawa do nazywania się chrześcijaninem, jeśli tylko w imię Jezusa przyjął chrzest.

MB: W innych dostrzec braci – ale też w innych wspólnotach mamy obowiązek dostrzegać wartość…

HS: To jest drugie zadanie: doceniać, że w nich również są tak zwane „pierwiastki uświęcenia i prawdy”. Uważamy, że takimi pierwiastkami jest spisane słowo Boże, życie łaski, dary Ducha Świętego. Oni również mają do tego dostęp i Bóg przez te elementy działa i prowadzi ich do świętości.